In november 2016 verstuurde ik de nul-editie van deze nieuwsbrief. Ik kondigde daarin mijn nieuwe werk als De Gespreksontwerper aan. Sindsdien is er zoveel gebeurd qua werk, studie en privé dat ik nu pas toekom aan het versturen van nieuwsbrief #1.

De tijd en het leven hebben tussentijds hun werk gedaan. De noodzaak om gesprekken te ontwerpen en mensen, teams en organisaties te begeleiden voel ik sterker dan ooit. Mijn praktijk begint zich in het kielzog van mijn Master Begeleidingskunde langzaam te ontwikkelen. In de afgelopen anderhalf jaar heeft deze studie voor dermate veel verdieping, kennis en ervaring gezorgd dat ik me stevig en kundig voel in het werkveld. Ik ben in hart en nieren een begeleidingskundige en gespreksontwerper.

Ik begeleid graag complexe vraagstukken in organisaties. Mijn doel is organisaties leefbaarder te maken, om door onderzoek en interventies meer verdieping en verbinding te bewerkstelligen. In deze nieuwsbrief deel ik graag mijn werk van de afgelopen maanden. Ook geef ik je een gesprekstip die je zelf uit kunt proberen.

Ervaar je een taai probleem in je organisatie of heb je een vraag in je persoonlijke werkende leven die je bezighoudt? Zoek je iemand om je evenement of heidag inhoudelijk vorm te geven? Zoek je een teamcoach of trainer? Aarzel niet: mail of bel me. Ik heb de komende maanden tijd gereserveerd in mijn agenda. Voor jou.
 

De afdeling Human Resource van een ziekenhuis wil zich blijven ontwikkelen en verbeteren. De directe vraag aan mij was hoe ze managers, hoofden en teamleiders in het ziekenhuis naar nog meer tevredenheid zouden kunnen bijstaan.

Mijn manier van begeleiden (van complexe of taaie vraagstukken) begint met aansluiten bij de direct betrokkenen. Ik ben met veel verschillende medewerkers van de afdeling in gesprek gegaan over hun ervaringen. Soms heb ik ze de belangrijke en wezenlijke ervaringen laten tekenen of opstellen. Voor mij is het belangrijk om in deze gesprekken ook altijd te vragen: wat kan je daarin zelf doen of betekenen? Welke verantwoordelijkheid kun je zelf nemen? Voortdurend heb ik de thema's die ik ophaalde op de HR-afdeling getoetst bij andere medewerkers: herkennen jullie dit?

Ik ben er om met de organisatie te spreken en daarbij recht te doen aan de bestaande fricties. Door mijn werkwijze hoop ik te komen tot gedragen inzichten en thema's. In dit geval speelt er veel rond hunkering, gezien willen worden en hiërarchie. De komende maanden wil ik met de medewerkers werken aan zichtbaarheid, verbinding en autonomie. Mijn wens is dat elke medewerker, maar ook de afdeling als geheel, zich meer gezien voelt. Doel is om hierover ook mijn thesis te schrijven.

VideoAgency is de grootste videoproducent van Rotterdam. Het team dat er werkt is creatief, loyaal en tof eigenwijs. Maar ook jong. Vier dagdelen heb ik teamcoaching verzorgd gericht op eigenaarschap en onderlinge communicatie. Tussen de sessies heb ik het managementteam begeleid. Juist in de afstemming tussen team en leidinggevende zit vaak ruis.

Mijn teamcoaching is altijd gericht op zowel team als diegene die het team aanstuurt. Kenmerkend voor mijn manier van teamcoaching zijn de creatieve en concrete werkvormen, de energie en het vertrouwen en de meerstemmigheid die er mag zijn.

Het afgelopen jaar heb ik vijf mensen individueel begeleid. Als supervisor bespreek ik met hen de ‘trage vragen’ in hun werk. Het zijn vragen die betrekking hebben op normen, waarden, trouw, aandacht, verandering. Vragen waar niet een-twee-drie een antwoord op te formuleren valt. Persoonlijke reflectie kan dan helpen: waarom doe ik de dingen zoals ik ze doe? Wat vind ik belangrijk? Welke waarden wil ik graag uitdragen? Waar leg ik mij op toe?

Het is prachtig om te zien hoe deze vijf individuen zich heel eigen en divers ontwikkelen als krachtige professionals. Ik geniet van de gesprekken, ook al gaan deze soms met moeite en wrijving gepaard.

Ik heb een heel mooi onderzoek mogen uitvoeren samen met beeldend kunstenaar Carolien Oostveen namens het lectoraat Kunst & Professionalisering (Hogeschool voor de Kunsten Utrecht). Opdrachtgever is Vera Meeuwis van het Landelijk Kenniscentrum voor Cultuureducatie (LKCA). Zij zou graag zien dat professionals werkzaam in kunsteducatie hun verborgen kennis – dat wat zo gewoon voor hen is dat ze het zelf niet zien – met elkaar kunnen delen.

Wat er zo mooi aan is: de route én de uitkomst van het onderzoek liggen niet vast. Gaandeweg, al reflecterend, al makend, zoeken Carolien en ik onze route. Wat is verborgen kennis? Hoe kun je kennis zien als het verborgen is? En hoe ontwikkelen we een instrument waardoor verborgen kennis zichtbaar gemaakt kan worden? Ons handelingsonderzoek resulteert in Scenario van het Gewone.

Meer en meer leg ik me toe op het ontwerpen van evenementen en congressen. Waarom? Omdat ik denk dat ze voor meer verbinding kunnen zorgen en meer op kunnen leveren. Hoe? Laat me je een voorbeeld schetsen. Onlangs bezocht ik Festival de Onderzoekwerkplaats. Niks geen keynote-speakers gevolgd door werksessies en een dwarse afsluiter – ik werd ingedeeld in een onderzoeksgroep van 15 personen waar ik de hele dag mee door zou brengen. Ik volgde vier van de 48 workshops die er die dag werden gegeven. Onze eigen vragen stonden centraal, de verbinding in onze groep was maximaal. Tot slot gaven de drie lectoren die aan de basis stonden van dit festival een lezing waarmee mijn gedachten nogmaals werden gekanteld en verrijkt. Een prachtig initiatief.

Als je dit ook tof vindt en ook graag een ander soort bijeenkomst of congres wil organiseren: mail me dan! Dan ontwerp ik voor jouw organisatie ook een uitdagende dag op maat.

Onlangs deed ik op een tweedaagse met (internationale) collega’s meeting design een hele mooie oefening: De Verteltafel. Je kunt er heel krachtig, persoonlijk en inspirerend verhalen mee delen. De Verteltafel gaat in twee rondes.

1. Aan elke tafel zit een verteller. Het is iemand met een inspirerend verhaal, bijvoorbeeld met betrekking tot de inhoud van de studiedag of heisessie. Deelnemers luisteren aandachtig naar het verhaal van de verteller, zeg een minuut of 15.

2. De tweede ronde bestaat uit het op een persoonlijke manier hervertellen van deze verhalen. Elke luisteraar (van tafel A) vormt samen met andere luisteraars (een van tafel B, een van tafel C, enzovoort) een nieuwe tafel. Daar gaan ze de zojuist gehoorde verhalen hervertellen. Het hervertellen hoeft niet letterlijk te zijn, maar mag associatief zijn of gekoppeld worden aan een eigen ervaring. De hervertellers mogen zich het oorspronkelijke verhaal helemaal toe-eigenen.

Sterk aan deze vorm is dat in een korte tijd veel verhalen gedeeld worden. Het creëert een persoonlijk en inspirerend contact, ook met hele grote groepen. Bovendien het mooi dat er aan elke tafel iets anders wordt beleefd. Die energie is voelbaar en zorgt ervoor dat na afloop er nog meer verhalen gedeeld gaan worden.

De Gespreksontwerper begeleidt en coacht organisaties, teams en individuen.
De Gespreksontwerper leert reflecteren.
De Gespreksontwerper traint.
De Gespreksontwerper ontwerpt evenementen, heidagen en bijeenkomsten op maat.
De Gespreksontwerper doet onderzoek.